آیا فکر میکنید مقوله ساده ای مثل تولد نوزاد در همه جای دنیا یکسان است؟ برای آلمان شاید اینطور نباشد:
اگر قصد به دنیا آوردن فرزند خود در آلمان را دارید، خبر خوب این هست که هرچند که ساختار های درمانی بسیار متفاوت هستند، سطح درمانی و آزمایش های تشخیصی در همه جای آلمان یکسان است. بسیاری از دکتر ها انگلیسی صحبت می کنند، هرچند که همه‌ی پرسنل بیمارستان ممکن است به انگلیسی مسلط نباشند (به خصوص ماما ها یا به آلمانی: Hebammes).
برای اینکه در موقع زایمان زیاد شوکه نشوید، شاید بهتر باشد که پیش زمینه ای از سیستم خدمات درمانی آلمان در حوزه مامایی آلمان، واژه شناسی و… را از قبل بدانید. دکتر ها و ماما ها در بیمارستان انتخابی شما می بایست (با وقت قبلی) پاسخگوی سوالات شما باشند و حتی می توانید از قسمت های مختلف بیمارستان مد نظر خود نیز بازدید کنید.
البته بد نیست خودتان هم کمی تحقیق کنید که در اینصورت، مجله ای به اسم Wo Bekomme Ich Mein Kind برای شما مفید خواهد بود. این مجله را می توانید از هر مغازه یا kiosk یا سیسمونی خریداری کنید. داخل مجله، لیست دکتر ها، بیمارستان ها، فروشگاه های لباس زایمان و سیسمونی های بچه در سرتاسر آلمان، منطقه به منطقه وجود دارد. بیمارستان های لیست شده بر اساس ساختمان ها و تسهیلات شان توضیح داده شده اند و شماره تلفن همۀ بخش هایشان نوشته شده است. اگر احساس می کنید که سطح آلمانی شما هنوز به این حد نرسیده، می توانید از مترجم استفاده کنید که اطلاعات مهم را در اختیارتان قرار دهد چون ارزش آن را دارد. البته یاد گرفتن بعضی کلمه ها لازم خواهد بود.
برخی تفاوت های پذیرش بیمار در آلمان
یکی از نخستین تفاوت هایی که تجربه می کنید، نحوۀ عملکرد بین بیمار و دکتر است. خیلی ها متوجه می شوند که بر خلاف خیلی کشور ها که به شما اطلاعات اولیه را می دهند، در آلمان شما باید آنها را درخواست کنید. مطمئن نیستیم آیا این به خاطر ۱- تفاوت فرهنگی است (مثلاً امریکایی ها بیشتر از شهروندان آلمانی انتظار دارند که در تصمیمات درمانی مداخله کنند.)، ۲- یا تفاوت در زبان محاوره ای است (از آنجایی که صحبت کردن در زبان غیر مادری دشوار است، ما معمولاً تمایل به صحبت کردنِ کمتر داریم.)، ۳- یا تفاوت در سیستم اداری است (اطلاعات اندازه مصرفی دارو در ایالات متحده توسط دکتر مشخص می شود، و در آلمان توسط داروخانه یا Apotheke معین می گردد.) ۴- یا ترکیبی از هر سه مورد فوق.
دلیل آن هرچه که باشد، شاید لازم باشد به دکتر تاکید کنید که می خواهید بدانید چه انتخاب هایی پیش رو دارید و چه ریسک هایی هرکدام از این انتخاب ها برای شما خواهد داشت. البته شاید این سوءتفاهم پیش بیاید که شما در توانایی تشخیص دکتر شک دارید، و بهتر است توضیح بدهید که آلمانی زبان اول شما نیست و شما دوست دارید اطلاعات را از زبان خود آنها بشنوید تا اینکه از آدم های همزبان غیر متخصص اطلاعات بگیرید (دوز دارو ها، زمان بندی ها و… که ممکن است از روی راهنما های دارو نتوانید بخوانید).
ثانیاً، متوجه می شوید که داروی خود تلقینی (هومیوپاتی) در آلمان بیشتر پذیرفته شده است و توسط هیات های درمانی بیشتر تایید شده است. همچنین متوجه می شوید که دکتر، ماما ها و دیگر متخصصان درمانی طب سوزنی، طب فشاری و ماساژ درمانی را پیشنهاد می دهند یا اعمال می کنند، خصوصاً هنگام وضع حمل. بجای آنتی بیوتیک، بطور مرتب برای شما و نوزاد شما چای گیاهی و داروهای هومئوپاتی نسخه داده می شود.
سوم اینکه، دارو های کودکان همیشه به شکل شربت نیستند. بعنوان مثال، مسکن های کودکان معمولاً با شیاف اعمال می شوند بجای شربت خوراکی. ویتامین های اطفال بصورت قرص هستند. توجه کنید که آب شرب آلمان فلوراید ندارد، پس خوب است که به کودکانتان در مدت زمانی که در آلمان هستید قرص فلوراید بدهید . اگر از آب بطری یا جعبه ای استفاده می کنید، خصوصاً برای اطفال، نگاه کنید ببینید فلوراید جزو ترکیباتش هست یا نه.
انتخاب OB/GYN (دکتر بیماری های زنان یا Frauenarzt)
اولین کار برای شما پیدا کردن یک متخصص مامایی و زنان (OB/GYN) می باشد. بیاد داشته باشید که سیستم درمان آلمان شمالی تاکید خاصی بر جدایی مسوولیت های بیمارستان ها و مراکز تخصصی است و تنها پرسنل مامایی بیمارستانها اجازه بدنیا آوردن بچه را دارند. شما می توانید مامایی را انتخاب کنید که مطب تخصصی داشته و بیرون از بیمارستان کار می کند، یا می توانید با یک دکتر در بیمارستانی کار کنید که می خواهید بچه را آنجا بدنیا بیاورید.
اگر دکتری را انتخاب کنید که بیرون از کلینیک بیمارستان (Krankenhaus) کار نمی کند، آن دکتر نخواهد توانست که بچه شما را بدنیا بیاورد. او می تواند همه آزمایش های متداول را انجام دهد و بارداری را نظارت کند، تا زمانی که وضع حمل شروع می شود، پس از آن، بیمارستان مسوول کار خواهد بود.
یک گزینۀ دیگر برای ماما، کار کردن با پرسنل اطفال در بیمارستان می باشد. سر-دکتر (Chefarzt) معمولاً کل فرآیند دپارتمان اطفال را در بیمارستان نظارت می کند. او برای بیمارانی وقت می گذارد که بطور خصوصی بیمه شده اند و از آنجایی که سردکتر های خیلی کمی موجود هستند (معمولاً یکی برای هر دپارتمان اطفال)، او احتمالاً برای کمک کردن در وضع حمل حضور پیدا نخواهد کرد. هر چند، دیگر پرسنل برای این امر تمرین داده شده اند و آنها مرتباً با Chefarzt در تماس هستند. یکی از مزیت های اینکه آزمایش های معمول خود را در بیمارستان انجام دهید این است که یک آشنایی بین شما و پرسنل ایجاد می شود و آنها شما را پیش از زایمان بهتر خواهند شناخت (بخش انتخاب بیمارستان را ببینید).
در آلمان، وظیفه اصلی بچه بدنیا آوردن بر عهده ماما (Hebamme) می باشد. شما می توانید یک ماما را از ابتدا انتخاب کنید و او با شما در طول مدت بارداری کار خواهد کرد و در زایمان نیز شما را کمک خواهد کرد. بعضی ماما ها تنها اجازه دارند که در برخی بیمارستان ها کار کنند، پس شاید لازم باشد در زمان انتخاب بیمارستان و ماما به این مورد دقت شود. اگر از ابتدا ماما را انتخاب نکنید، خود بیمارستان یکی را برای شما معرفی می کند (انتخاب ماما را ببینید). بهترین منبع شما برای کسب اطلاعات دیگر زنانی است که در آن بیمارستان بچه بدنیا آورده اند.
آزمایش های دکتر
در آلمان، مرسوم است که به بیمار پیش از اینکه دکتر اقدام به آزمایش کند لباس آزمایش بدهند. اگر این باعث نا راحتی شما می شود، می توانید یک دامن، یا یک پیرهن کوتاه بپوشید، که بتوان وقتی روی تخت دراز کشیدید آنرا بالا زد. همچنین، بسیاری دکتر ها اتاق رختکن جداگانه برای پوشیدن لباس آزمایش برای شما ندارند، و معمولاً اتاق را ترک نمی کنند تا شما راحت باشید (ممکن است بمانند، یا در رفت و آمد باشند). آوردن بچه ها در نوبت آزمایش ها مشکلی ندارد. برخی دکتر ها اجازه می دهند که آنها در اتاق آزمایش بهمراه شما باشند و برخی اتاق بازی برای آنها آماده دارند.
معمولاً ۱۲ نوع آزمایش پیش از زایمان انجام می شوند (به وقت زایمان می گویند Termin Datum)، هر ماه یک آزمایش تا هفته ۳۲ ام و هر دو هفته یک آزمایش پس از آن. اگر زمان آزمایش های شما بگذرد، شاید لازم باشد هر روز یا هر یکروز در میان آزمایش بدهید. سونوگرام، آزمایش های فراصوت (Ultraschallaufnahmen) در آلمان اصلاً خطرناک قلمداد نمی شوند، پس انتظار این آزمایش ها را بیشتر از جاهای دیگر داشته باشید. در حین زایمان عادی ممکن است ۶ سونوگرام بر روی شما انجام دهند بهمراه آزمایش های لگنی. در حین یک آزمایش روتین، دکتر خون، فشار خون، ادرار و وزن شما را چک می کند. افزایش وزن مطلوب برای بارداری ۱۰-۱۱ کیلوگرم می باشد. در فواصل نزدیک، ضربان قلب بچه و انقباض ها اندازه گرفته شده و این بین ۱۰ تا ۳۰ دقیقه زمان می برد، پس برای آزمایش ها وقت اضافی درنظر بگیرید.
مجوز Mutterpass
پس از اینکه بارداری تایید شد، دکتر یک دفترچه برای شما صادر می کند بنام جواز مادر (Mutterpass). این صرفاً یک پاسپورت است برای پیگیری فرآیند بارداری شما و همۀ اطلاعات مرتبط را در آن ثبت می کنند، مانند نتایج آزمایش های انجام شده در طول بارداری. لازم است که شما این پاس را در هر آزمایش و همچنین هنگام مراجعه به بیمارستان بهمراه داشته باشید. این مدرک خیلی مهمی است، از آنجایی که دکتری که آزمایش های شما را انجام می دهد احتمال دارد دکتری نباشد که بچه را بدنیا می آورد. کسی که بچۀ شما را بدنیا می آورد این اطلاعات را نیاز خواهد داشت. شما می بایست آنرا همیشه در حین بارداری با خود همراه داشته باشید.
انتخاب بیمارستان (Krankenhaus)
این انتخاب به انتخاب دکتر نیز ربط دارد؛ اگر می خواهید که مامای شما هنگام زایمان حضور داشته باشد، پس لازم است که شخصی را انتخاب کنید که با بیمارستان خاصی کار کند. باید این کار را اول انجام دهید. اگر مامایی را انتخاب کرده اید که مطب شخصی دارد، او منبع خوبی برای اطلاعات بیمارستان ها است و می تواند برای شما تور بازدید از بیمارستان را ترتیب بدهد.
بیمارستان ها وقت های اطلاعات عمومی دارند (تاریخ و ساعت آنها در بخش بیمارستان ها از مجله Wo Bekommeich Mein Kind منتشر می شود یا در مطب دکتر ها چاپ می شود). اگر فکر می کنید زبان آلمانی شما در حد وقت گرفتن برای اطلاعات عمومی نیست، می توانید از معلم خصوصی خود بخواهید تا درس مخصوص به آن را به شما یاد بدهد. یک ملاقات می تواند ترتیب داده شود برای مشاوره خصوصی و او می تواند برای شما تور بازدید از بخش ها را توسط یک ماما یا پرستار (Krankenschwester) بگیرد. امکان این نیز وجود دارد که کلاسهای Lamaze خصوصی با ماما ی خود برگزار کنید. ماما ی شما شاید مایل باشد شما را در خانه خودتان ملاقات کند یا می توانید در بیمارستان، جایی که تسهیلات را مشاهده می کنید، با وی کار کنید. این مهم است که تور بیمارستان را بگیرید و با بخش های آنجا خود را آشنا کنید.
در حالی که از بخش ها بازدید می کنید، بیاد داشته باشید که همۀ بیمارستان ها سوئیت های زایمان، صندلی، تشت مخصوص زایمان و… ندارند. پس با دقت نگاه کنید. اگر چیز خاصی برای شما اهمیت دارد، حتماً سوال کنید. حواستان باشد با وجودی که همۀ بیمارستان ها بخش مراقبت از اطفال دارند، همۀ آنها بیمارستان اطفال ندارند (Kinderklinik). اگر بچه زود بدنیا بیاید یا نیاز به مراقبت های ویژه داشته باشد، بچۀ شما به نزدیک ترین Kinderklinik منتقل می شود و شما در بیمارستانی که زایمان کردید خواهید ماند. بنابراین، از هم جدا خواهید بود.
در ارتباط با تهیه دارو، هر بیمارستان با بیمارستان دیگر فرق دارد و هر ماما ممکن است اجازه ندهد هر دوایی مصرف کنید. بله، برخی ماما ها کاملاً مخالف استفاده از بیحس کننده هستند! اگر میدانید که بیحس کننده نیاز دارید، حتماً پیش از وضع حمل سوال کنید.
ثبت نام اولیۀ بیمارستان
وقتی بیمارستان را انتخاب کردید، باید در بخش وضع حمل (Kreissaal) بیمارستان نام نویسی کنید. اگر پیشتر نام نویسی کنید، بیمارستان همۀ اطلاعاتی که برای پردازش نیاز دارند را خواهند داشت و می توانند بدون نگرانی بر روی بچه تمرکز کنند. این مهم است که اطلاعات بیمۀ شما را داشته باشند و همچنین نوع اتاق مورد تقاضا (خصوصی یا غیره). اگر حق انتخاب اتاق اختصاصی داشته باشید، آنرا بسیار توصیه می کنیم! اغلب فرصت این را دارید که در کلاس های اطلاعات عمومی نیز ثبت نام کنید. یادتان باشد که Mutterpass و پاسپورت خود را هنگام پذیرش بهمراه داشته باشید و بپرسید که چه چیز هایی را موقع وضع حمل باید با خود بیاورید. ممکن است که کپی شناسنامه شما و شوهر تان و کپی مدرک ازدواج را نیز بخواهند. ولی بپرسید تا مطمئن شوید.
آماده شدن برای زایمان
پیش از هفته ۲۶ ام حاملگی تان، شما باید تصمیم بگیرید که کلاس های آمادگی زایمان را کجا شرکت کنید (Schwangerschaftsvorbereitung). متداولترین روش در آلمان، روش Read است که تاکید بیشتر بر ایجاد آرامش دارد تا تکنیک های نفس کشیدن. کلاس های این روش مانند دیگر روش ها مانند Lamaze یا در بیمارستان وجود دارند یا صلیب سرخ که از مراکز وابسته به بیمارستان ها کم هزینه تر می باشند. یک جایگزین دیگر، این است که یک مامای دارای جواز را برای آمادگی زایمان خود استخدام کنید، یا کلاس های خصوصی داشته باشید. شاید بخواهید با گروه های جمعی محله Nachbarschaftshilfe خود برای لیستی از کلاس ها و ماما های موجود تماس بگیرید.
برخی بیمارستان ها کلاس هایی مانند شنا و تربیت فرزندان (Eltern Schule) می گذارند. اگر بتوانید در بعضی از این کلاس ها شرکت کنید، کمک می کند هم با ساختمان و هم با پرسنل بیمارستان آشنا شوید (و شاید حتی آلمانی شما نیز در طی آن بهتر شود چون کلاس ها به زبان آلمانی برگزار می شوند).
انتخاب ماما (Hebamme)
ماما ها در آلمان متخصصان درمان آموزش دیده هستند، و مجوز تست های فیزیکی مادر و بچه و کشیدن بخیه ها را دارند. آنها ۲۴ ساعته آماده تماس هستند و مطلقاً هر گونه سوالی که داشته باشید را پاسخ می دهند (از جمله شیر دادن، چگونگی غذا دادن بچه، حمام، و هر چیز دیگر) پیش، در حین و پس از زایمان. همانطور که پیش از این اشاره شد، این ماما است که کاملاً مسوول پروسۀ بدنیا آوردن بچه است.
شاید علاقه مند باشد که مامایی را به طور خصوصی برای دستور العمل قبل از زایمان یا همراهی شما به بیمارستان برای زایمان و یا فراهم کردن خدمات درمانی برای مادر و فرزند پس از زایمان استخدام کنید. این انتخاب خوبی است بخصوص اگر می خواهید بیمارستان را زودتر از وقت معمول که معمولاً ۵-۷ روز برای زایمان طبیعی و ۷-۱۲ روز برای زایمان سزارین (Kaiserschnitt) است ترک کنید.
در بیمارستان
وقتی که فکر می کنید موقع زایمان شما فرا رسیده است، با کلینیک زنان Frauenklinik در بیمارستانی که انتخاب کرده اید تماس بگیرید و سپس به اتاق زایمان یا Kreissaal بروید. با دکتر یا مامای خود پیش از موعد چک کنید تا تایید کنید که وقت رفتن به بیمارستان فرا رسیده یا نه. معمولاً، این زمانی است که انقباض ها هر ۵ دقیقه و مرتب رخ می دهند، یا زمانی که کیسه آب ترکیده است. اگر مطمئن نیستید، می توانید با دکتر یا ماما تماس بگیرید و آنها راهنمایی می کنند که تصمیم بگیرید. (بخش آیتم هایی که باید به بیمارستان ببرید را ببینید)
عموماً، اولین چیزی که انجام می شود، تایید کردن انقباض ها با اندازه گیری آنها توسط یک الکتروکاردیوگرام و آزمایش می باشد. اگر نتیجه مثبت بود، آنها شما را برای وضع حمل آماده می کنند. برخی بیمارستان ها اماله مقعدی وارد کرده و همچنین موهای شرمگاهی را می تراشند. همۀ زایمان ها و بیمارستان ها متفاوت هستند. برخی برای مادر یک حمام گرم می گیرند، دارو می آورند، طب سوزنی می گیرند و… بیشتر اینها بایست پیشتر تصمیم گیری شده باشند (انتخاب بیمارستان را ببینید).
همانطور که پیش از این در بحث تفاوت های پذیرش بیمار اشاره شد، احتمالاً بیش از آنچه پرسنل بیمارستان به آن عادت دارند بخواهید اطلاعات و توضیحات بیشتری طلب کنید تا در تصمیمات درمانی خود مشارکت داشته باشید، بنابرین باید صریحتر در مورد گزینه هایی که برای شما انتخاب میکنند و دلیل آن از آن ها پرسش کنید. دانستن عبارات درمانی مناسب و داشتن یک دیکشنری آلمانی / انگلیسی یا آلمانی / فارسی کمک شایانی می کند (بخش عبارات و اصطلاعات خاص را ببینید). یک مورد که باید دربارۀ آن صریح باشید، «القای زایمان» می باشد. در برخی بیمارستان ها قانون است وقتی مادر ۱۳ روز از زمان از قبل تعیین شده برای زایمانش گذشته از القاء استفاده می کنند. دیگر جاها اجازه می دهند که مادر بصورت طبیعی دوره اش را طی کند مادامی که جفت، کیسه آب و بچه سالم هستند.
وقتی بچه به دنیا آمد، شما در اتاق زایمان مدتی باقی می مانید تا اطمینان حاصل شود که شما و بچه سالم هستید. وقتی به اتاق بستری منتقل می شوید، می بایست با پرستاران گفتگو کنید.
خودتان را معرفی کنید و از آنها بپرسید کارهای اداری چگونه در این بیمارستان و جاهای دیگر انجام می شوند. برخی بیمارستان ها room-in دارند یعنی مادر و نوزاد میتوانند در یک اتاق باهم باشند و فرزند تازه به دنیا آماده به مراقبت های ویژه بعد از زایمان ارسال نمیشود و همچنین دارای انتخاب های روش های شیر دهی هستند (همچنین شوهر شما می تواند شب را با شما در اتاق بماند) . آنها یخ ارائه نمی دهند، پس کمی یخ با خود ببرید اگر دوست دارید.
طول مدت معمول بستری در آلمان (که به آن Wochenbett می گویند) ۷ روز برای زایمان طبیعی و ۷-۱۴ روز برای سزارین می باشد (Kaiserschnitt). بسیاری بیمارستان ها کلاس های نرمش برگزار می کنند تا کمک کنند به حال عادی برگردید، و اقدامات درمانی ارائه می دهند (حمام های نشستنی، سان لمپ یا لامپ های خورشیدی و…) و عموماً به شما و بچه زمان برای بهبودی خواهند داد. می توانید زودتر نیز مرخص شوید (طی ۲۴ ساعت) اگر مایل باشید، ولی این موضوع را با دکتر هم موقع پیش ثبت نام در بیمارستان و هم پس از اینکه زایمان موفقیت آمیز بود در میان بگذارید.
مراقبت از بچه
بچه در بیمارستان می ماند تا زمانی که شما آنجا هستید. مادامی که او در آنجا است، یک سری تست بر روی بچه انجام می شوند تا سلامت او را تایید کنند. اندکی پس از اینکه بچه بدنیا آمد، به بچه نمره APGAR داده می شود. اگر نمی دانید آپگار مخفف چیست، از دکتر خود بپرسید. اگر مشکلی پیدا شد، او را به Kinderklinik می برند برای بازبینی یا مداوا. اگر مشکلی نبود یا تست های بیشتری لازم نبود، بچه می تواند همراه شما در اتاق پرستاری باشد. بسته به بیمارستان، او را مرتباً وزن می کنند. اگر به او شیر می دهید، پس از هر بار شیر دادن وزن می کنند تا ببینند چقدر از شیر را جذب می کند. اگر پرستارها سراغ شما برای وزن کردن نیامدند، شما پیش دستی کنید و درخواست کنید که بچه شما را وزن کنند. مدام نگاه کنید ببینید دیگر مادر ها در بیمارستان چه کار می کنند و همان کار ها را بکنید.
بچه همچنین حدود روز چهارم، اولین چک آپ سلامت بچه را خواهد گذراند، که احتمالاً شامل آلتراسونیک کلیه ها یا Ultraschall Untersuchung خواهد بود. روش ها در بیمارستان ها فرق دارد، پس ببینید در بیمارستانی که انتخاب می کنید چه استانداردی وجود دارد. روش های حمام، غذا دادن و… خیلی فرق می کنند پس لازم است از آنها سوال کنید که چه چیزی در این بیمارستان مرسوم است. پرستارها بسیار متمایل هستند تا به شما نشان دهند چگونه به بچه شیر بدهید و حمام اش کنید، اگر از آنها درخواست کنید، ولی اغلب خودشان داوطلب نمی شوند این اطلاعات را به شما بدهند. همچنین، اکثر اتاق های پرستاری محلی دارند که مادر ها می توانند شیر خود را در صورتی که لازم باشد پمپ کنند .
وقتی به شما و بچه تان برگه سلامت کامل برای ترخیص را دادند، بیمارستان حداقل سه مدرک به شما می دهد. اول، پاس Mutterpass را به شما برمیگردانند تا جزئیات زایمان را تکمیل کنید (در آن، جا برای دو زایمان وجود دارد). همچنین به شما دفترچه آزمایش بچه یا Kinder-Untersuchungsheft را خواهند داد، که صرفاً این مانند Mutterpass است برای بچه. و شامل اطلاعات درمان بچه از سوی بیمارستان است، یک محل برای نشان دادن قد و وزن بچه، ابعاد دور سر، جدول پیشرفت کلی و زمان بندی آلمانی برای ملاقات های سلامت بچه. شما می بایست این دفترچه را در همۀ ملاقات هایتان با دکتر بهمراه بیاورید. سوم، به شما ثبت تولد را خواهد داد که برای گرفتن شناسنامه و ثبت نام بچه نیاز خواهید داشت (تشریفات اداری را ببینید). یک آیتم چهارم نیز گاهی اوقات داده می شود و آن نامه دکتر است برای توضیح دادن بهتر از اوضاع خاص یا مشکلاتی که ممکن است به وجود آمده باشد که برای شما اهمیت داشته باشد.
تشریفات اداری
این چند نکته است تا کارهای کاغذ بازی و اداری شما را ساده کنید.
- اکثر دفاتر دولتی ساعت کاری محدود دارند. حواستان به آن باشد، خصوصاً ساعت ناهار.
- برای خودتان وقت اضافی درنظر بگیرید. شاید از کسی بخواهید تا مراقب بچه(های) شما باشد، اگر این امکان وجود دارد.
- شکیبا باشید. بسیاری از دفاتر محلی مراحل، مدارک موردنیاز، و ساعات متفاوتی دارند. امکان ندارد همۀ این آیتم ها را یکجا با خود ببرید، پس آگاه باشید که احتمالاً مجبور خواهید شد بیش از یکبار مراجعه کنید تا مدارک مورد نیاز دفتر محلی را ارائه دهید.
- چند کپی از مدارک با خود ببرید، همیشه!
- پول اضافی با خود ببرید. هر مدرکی که لازم داشته باشید، هزینه ای خواهد داشت.
- هیچ مدرکی را دور نریزید. معلوم نیست در کشور خودتان کدام مدارک مورد نیاز خواهد بود تا بچه را ثبت نام کنند.
- در بیشتر دفاتر آلمان تنها آلمانی صحبت می کنند. شاید مفید باشد تا از معلم آلمانی خود بخواهید تا با شما به دفاتر آلمانی بیاید.
پنج قلم مدرکی که پس از تولد بچه تان باید فراهم کنید از این قبیل اند:
- شناسنامه (آلمانی و بین المللی)
- گزارش کنسولی تولد خارج از میهن (مثلاً جواز تولد امریکایی اگر که شهروند ایالات متحده هستید)
- یک شماره بیمه تامین اجتماعی (یا کد ملی بسته به کشور تان)
- جواز اقامت برای بچه
- کارت مالیات خود را با Ford و دفتر خدمات دولت بروز رسانی کنید.
دو چیز دیگر نیز هستند که ممکن است به گوش شما بخورند: Kindergeld و Erziehungsgeld، که هردو پولی هستند که توسط دولت آلمان پرداخت می شوند تا کمک هزینه ای باشند برای بزرگ کردن بچه. فرم های متعددی هستند که پر کنید و همه آلمانی هستند. پس، پیش از اینکه مدت زمان زیادی تلاش کنید تا آنها را پر کنید، لازم است اول ببینید آیا شما واجد شرایط هستید یا نه.
شناسنامه
برای درخواست شناسنامه این مدارک را نیاز خواهید داشت (اصل و کپی):
- برگه تولد از بیمارستان (تکمیل شده و امضا شده)
- پاسپورت پدر و مادر
- شناسنامه پدر و مادر
- ترجمه رسمی (به آلمانی) مدارک ازدواج یا طلاق شما
- مدرک تحصیلی والدین در صورتیکه فوق لیسانس یا بالاتر باشد
این مدارک بهمراه مقداری پول به یورو را باید به دفاتر یا Standesamt شهری ببرید که بچه در آن بدنیا آمده است. اگر نمی دانید آن دفتر کجا هست، از بیمارستان بپرسید. آلمانی ها هم نام های فامیلی ترکیبی (خط تیره دار) و هم جدا از هم را قبول می کنند (مثلاً اگر مادر نام فامیلی پدر را در شناسنامه ثبت نکرده، هر دو را می توان برای بچه ثبت کرد). ولی اگر شرایط خاصی دارید، برای مقداری دشواری باید آمادگی داشته باشید. نمونۀ مشکلاتی که برخی داشته اند شامل مواقعی می شود که یکی یا هر دو والدین در طی ازدواج نام (وسط یا آخر) خود را عوض کرده باشند؛ یا مواقعی که یکی از والدین بیرون از ایالات متحده بدنیا آمده باشد ولی همچنان شهروند امریکایی باشد؛ یا مواقعی که برای یک ازدواج چند مراسم عروسی ثبت شده باشد. هیچیک از این موارد (یا دیگر دشواری ها) حل نشدنی نیستند، ولی شاید لازم باشد شما مدارک و توضیحات بیشتری فراهم کنید تا به خواستۀ خود برسید.
وقتی که مدارک مورد نیاز را آماده کردید، دفتر تعدادی نسخه از شناسنامه آلمانی صادر می کند و یک مدرک تولد بین المللی. همۀ آن ها را نگه دارید! لازم خواهد بود که دیگر مدارک را آماده کنید. توصیه می کنیم دو کپی از از شناسنامه آلمانی و ۴ کپی از مدرک تولد بین المللی را از آنها بگیرید.
گزارش تولد کنسولی
برای تقاضای گزارش تولد کنسولی، پاسپورت و شماره بیمه تامین اجتماعی، مدارک زیر را نیاز خواهید داشت (اصل و کپی):
- شناسنامه آلمانی یا مدرک تولد بین المللی
- پاسپورت والدین
- شناسنامه والدین
- حداقل دو عکس یکسان از نوزاد (توضیح زیر را بخوانید)
- مدارک ازدواج یا طلاق شما
این اقلام در یک پرونده هستند زیرا دفتر کنسولگری سفارت کشور شما، همان دفتری است که باید هر سه مدرک را از آنجا بگیرید. بیشتر دفاتر از ۸ تا ۱۱ صبح باز هستند، ولی پیش از اینکه به آنجا بروید، تماس بگیرید. برای عکس ها دو گزینه پیش رو دارید. بیشتر عکاسی ها سایز و زاویه صحیح عکس را می دانند. تعدادی عکس اندازه عکس پاسپورت از چهره بچه نیاز خواهید داشت بصورت رنگی یا سیاه و سفید. برای امریکایی ها، شناسنامه همان روز صادر می شود و پاسپورت از طریق پست طی ۴۸ ساعت ارسال می شود. کارهای شماره بیمه تامین اجتماعی به ایالات متحده ارسال می شوند و شماره شما طی چند هفته از امریکا برای شما ارسال خواهد شد.
وقتی پاسپورت برای بچه گرفتید، می بایست او را در Standesamt (دفتر خدمات شهری) منطقه خود ثبت کنید و کارت مالیات جدید خود را نیز ثبت کنید. این همان Standesamt است برای شهری که در آن زندگی می کنید. اگر بچه در شهر دیگری بدنیا آمده باشد، شاید لازم باشد مدرک را جای دیگری ثبت کنید. آیتم های زیر را نیاز خواهید داشت (اصل و کپی):
- شناسنامه آلمانی (یا بین المللی)
- پاسپورت والدین
- پاسپورت بچه
- کارت مالیات جدید
این مدارک بهمراه مقداری پول (به یورو و مقدار آن بسته به شهر فرق می کند) را باید به دفتر مخصوصی در شهر خود ببرید و آنها بر روی پاسپورت بچه برچسبی می زنند تا نام او را ثبت کرده و کارت مالیات شما را بایگانی کنند.
آیتم هایی که باید با خود به بیمارستان ببرید
بیمارستان ها از لحاظ امکانات با هم فرق دارند، پس حتماً سوال کنید چه آیتم هایی در آنجا موجود هستند وقتی که از بخش های بیمارستان بازدید می کنید. بدین سان متوجه خواهید شد چه چیز هایی را باید با خود بیاورید.
- یخچال مینی برای یخ، آب و آب میوه
- لیست عبارات و جمله های مهم
- دیکشنری آلمانی انگلیسی یا آلمانی فارسی
- وسایل دستشویی (شامل صابون)
- حوله و لیف
- Mutterpass
- دوربین
- بالشت
- رادیو یا MP3 پلیر (اکثر بیمارستان ها موزیک پلیر دارند و خیلی از آنها تلویزیون ندارند)
- پمپ شیر (بیشتر بیمارستان ها این قلم را دارند) در صورتی که از بچه جدا شدید
- لباس و پد مخصوص شیر دهی
- دمپایی (ممکن است دوش و توالت در اتاق شما نباشد)
- دفترچه تلفن و آدرس برای زنگ زدن به آژانس (داشتن موبایل در بیمارستان مجاز نیست)
- ماشین حساب (برای تبدیل گرم، سانتیمتر، پوند و اینچ)
در خانه، پاسپورت و مدرک تحصیلات عالیه خود را کنار هم بگذارید. احتمالاً آنها را برای ثبت نام بچه در دفتر خدمات شهری نیاز خواهید داشت. شما بچه را در دفتر خدمات شهری (دفتر ثبت احوال) نام نویسی می کنید تا شناسنامه اش را بگیرید (آلمانی و بین المللی). از آن مدارک استفاده می کنید تا در سفارت پاسپورت بگیرید و برای شماره بیمه تامین اجتماعی اقدام کنید. و سپس پاسپورت را ببرید به دفتر خدمات شهری محل سکونت تا جواز اقامت آلمان و برگه برای کارت مالیات خود بگیرید.
لیست عبارات و جملات خاص
این لیستی از کلمات و عباراتی است که در بیمارستان ممکن است به کار شما بیایند.
| عبارات خاص | Fachbegriffe |
| یک آزمایش واژنی برای چک کردن رنگ مایع آمنیون یا جنین | Amnioskopie |
| باز کردن غشاء | Amniotomie |
| از هم گسیختن غشاء | Blasensprung |
| اپیزیوتومی | Dammschnitt |
| انما – اماله | Einlauf |
| تب | Fieber |
| فورسپس، انبرک | Forzeps/Zange |
| نفس تند و کوتاه، مانند سگی که تشنه باشد | Hecheln |
| تزریق دارو یا مایع در رگ | Infusion |
| سزارین | Kaiserschnitt |
| خارج کردن ادرار از مثانه | Katheterisieren |
| دارویی برای داشتن انقباض بیشتر | Oxytocin |
| دارویی برای متوقف کردن انقباض (باعث افزایش ضربان قلب می شود) | Partusisten |
| فشار دادن | Pressen |
| شیاف واژنی برای داشتن انقباض یا برای کامل شدن گردنه رحم | Prostaglandie Zäpfchen |
| اصلاح | Rasur |
| کمر درد | Rückenschmerzen |
| اولترا سونیک یا فراصوت | Ultraschall |
| یبوست | Verstopfung |
| دارویی برای داشتن انقباض بیشتر | Wehenmittel |
| باید بروم دستشویی (مدفوع / ادرار) | Ich muss auf Toilette (Stuhlgang/Wasser lassen) |
| می شود دوش بگیرم؟ | Kann ich duschen? |
| می شود حوله خیس داشته باشم؟ | Kann ich ein feuchtes Tuch fürs Gesicht haben? |
| می شود حمام کنم (وارد وان شوم)؟ | Kann ich in die Badewanne? |
| گردنه رحم کامل نیست | Der MM-Befund ist noch unreif |
| انتخاب دیگری ندارم؟ | Gibt es keine andere Möglichkeit? |
| آیا این دارو ضروری است؟ | Ist dieses Medikament notwendig? |
| آیا خطر دارد؟ | Ist es gefährlich? |
| آیا اجازه دارم به بیرون از بیمارستان بروم؟ | Ist es möglich nach draußen zu gehen? |
| می خواهم بخوابم | Ich möchte schlafen. |
| می خواهم پوزیشنم را عوض کنم | Ich möchte gerne eine andere Position einnehmen |
| می شه بالشت بدهید؟ | Kann ich ein (weiteres) Kissen bekommen? |
| می توانم به بغل / یا پشت بچرخم؟ | Kann ich mich auf die Seite/auf den Rücken legen? |
| می شود شوهرم این کار را برایم بکند؟ | Kann mein Mann das für mich machen? |
| می خواهم کنار او بمانم | Ich möchte dabei bleiben |
| امکان دارد که این پروسه را کمی طول بدهید؟ | Können wir damit noch etwas warten? |
| من سردم است / خانمم سردش است | Mir ist kalt/Meiner Frau ist kalt. |
| سرگیجه دارم | Mir ist schwindelig |
| کی می توانم به دیدن خانمم بروم؟ | Wann kann ich wieder zu meiner Frau? |
| آزمایش/عمل چقدر طول می کشد؟ | Wie lange wird die Untersuchung/ Operation dauern? |
| می خواهیم برویم یک قدمی بزنیم | Wir mochten spazieren gehen |
| درد | Schmerzen |
| درد خواهد داشت؟ | Wird das weh tun? |
| این زخم درد دارد | Die Narbe tut weh |
| زخم ورم کرده است | Die Narbe ist geschwollen |
| سردرد دارم | Ich habe Kopfschmerzen |
| داروی قوی نمی خواهم | Ich möchte kein starkes Mittel |
| یک بیحس کننده موضعی می خواهم | Ich möchte die Epidural-Anaesthsie |
| یک چیزی برای دردم می خواهم | Ich möchte etwas gegen die Schmerzen haben! |
| یک دردی دارم مثل چاقو خوردن | Ich habe schneidende Schmerzen |
| درد در شکم / پاهایم دارم | Ich habe Krämpfe ¡V im Bauch, -in den Beinen |
| یک درد استرس زا دارم | Ich habe pressende/ drückende Schmerzen |
| در حین زایمان | Geburtsverlauf |
| گردنه رحم کامل نیست | Der MM ist unreif |
| گردنه رحم باز نمی شود / دیر باز می شود | Der Muttermund öffnet sich nicht / nur langsam |
| لگن خیلی کوچک است | Das Becken ist zu eng |
| فضای کافی برای بچه در لگن وجود دارد | Das Becken hat Platz genug für das Baby |
| خیلی مهمه که این کار رو بکنی | Es ist wichtig das Sie dies tun / versuchen |
| بچه تحت فشار روحی است | Das Baby ist gestresst |
| بچه در پوزیشن مناسب نیست | Das Baby liegt nicht richtig |
| تولد | Geburt |
| باید فشار بدهم | Ich muss pressen |
| باید اپیزیوتومی کنیم | Wir müssen einen Dammschnitt machen |
| غشا ها را باز می کنیم | Wir öffnen die Fruchtblase |
| می توانم الآن به کله بچه دست بزنم؟ | Kann ich das Köpfchen schon fühlen? |
| تنفس کوتاه و سریع – نفس نفس زدن | hecheln |
| جفت به خودی خود بیرون نمی آید | Die Plazenta löst sich nicht von alleine |
| باید جفت را بیرون بیاوریم | Wir müssen die Plazenta holen |
| به شما بیهوشی کوتاه مدت می زنیم | Wir machen eine (kurze) Vollnarkose |
| خوردن / نوشیدن | Essen/ Trinken |
| تشنه ام | Ich habe Durst |
| گرسنه ام / خانمم گرسنه است | Ich habe Hunger / Meine Frau hat Hunger |
| چیزی برای خوردن / نوشیدن می خواهید؟ | Möchten Sie etwas zu essen / trinken? |
| اشتها (ن)دارم | Ich habe (keinen) Appetit |
| امکان دارد که این پروسه را کمی طول بدهید؟ | Können wir damit noch etwas warten |
| سردم است / خانمم سردش است | Mir ist kalt / meiner Frau ist kalt |
| سرگیجه دارم | Mir ist schwindelig |
| می خواهم بالا بیاورم | Ich muss mich übergeben |
| پس از تولد | Nach der Geburt |
| بیش از حد نرمال خونریزی دارم | Ich blute stärker als normal |
| میشود شوهرم بچه را حمام کند؟ | Kann mein Mann das Kind baden? |
| بچه نیاز به مراقبت ویژه در بیمارستان کودکان دارد | Das Kind muss in die Kinder-Klinik gehen |
| بچه بسیار بیمار است | Das Kind ist ernsthaft Krank |
| بچه سالم است، ولی باید یک سری آزمایش انجام بدهیم | Das Baby ist ok aber wir müssen ein paar Untersuchungen machen. |
| بچه (احتمالا) عفونت دارد | Das Baby hat (vielleicht) eine Infektion |
ترجمه ی روان و گویایی بود. ممنون.